ClimatePartner founders' story
Het is nu moeilijk voor te stellen, maar twintig jaar geleden was er nog geen sprake van zo'n enorm publiek bewustzijn voor de klimaatcrisis.
De film "An Inconvenient Truth" van Al Gore moest toen nog in de bioscoop komen en er waren maar weinig mensen die voor hun boodschappen milieuvriendelijke katoenen tassen gebruikten — als die al in de winkel te krijgen waren. Dus toen Moritz Lehmkuhl zijn ouders om een lening van € 5.000 vroeg voor een eigen bedrijf voor zakelijke klimaatbeschermingsstrategieën gaven zij hem maar aarzelend een cheque.
Vrienden schudden hun hoofd: er lag een lucratieve carrière als investeringsbankier binnen handbereik en nu wilde hij dat alles overboord gooien voor een of andere obscure groene niche?
Maar Moritz was niet alleen overtuigd van de ernst van het klimaatprobleem, maar ook van de beschikbare instrumenten om het op te lossen. Op dat moment leidde hij een door de EU gefinancierde project en ontwikkelde strategieën om klimaatbescherming mogelijk te maken voor bedrijven. Met zijn enorme enthousiasme wist hij enkele toonaangevende vervoersbedrijven te overtuigen om een klimaatneutrale levering te overwegen en uiteindelijk ook aan te bieden — en hij ontwaarde niet alleen een opkomende vraag naar duurzame oplossingen op de markt, maar ook een kans om een verschil te maken.
Hij begon kantoor te houden in een appartement in München met een lijst van drie klanten, ontving zijn aanvragen per fax en bood handgemaakte klimaatneutraal-labels voor hun producten aan. Zijn visie kreeg langzaam vorm: het aantal medewerkers groeide en in 2011 trad Tristan A. Foerster, een voormalige medestudent van de economische opleiding, in dienst als medeoprichter en mede-CEO.
Tristan was gedesillusioneerd geraakt over de wereld van de consulting en wilde werken aan iets dat niet alleen ging over geld verdienen.
Aangezien hij naar eigen zeggen "al recyclede voordat ik kon lopen", was het voor hem een logische stap — de twee heren dachten immers hetzelfde over normen, waarden en zakelijke kwesties.
Ze werkten zeven dagen per week, gingen persoonlijk langs bij vele potentiële klanten en zo werd ClimatePartner langzaam groot genoeg om te verhuizen naar twee met elkaar verbonden appartementen in een tochtig gebouw van rond de eeuwwisseling. Maar voor hen was de kou en het nachtwerk absoluut de moeite waard: "We geloofden altijd dat de doorbraak ooit zou komen", aldus Moritz.
"We geloofden altijd dat de doorbraak ooit zou komen", aldus Moritz.
Negen jaar lang herhaalden zij hun mantra “Ik geloof dat er iets gebeurt op de markten” — en rond 2015 was het dan eindelijk zover.
De EU had opdracht gegeven dat elk groot bedrijf een CO2-balans moest opstellen en dat betekende dat ook de leveringsketens van deze bedrijven hieraan moesten voldoen. Kleine en middelgrote bedrijven waren het sterke punt van ClimatePartner en na jaren te zijn afgewimpeld, begon nu de telefoon te rinkelen.
In 2018 kwam het keerpunt: Tristan noemt dit het "Greta Thunberg-effect". Ineens werd Tristan overal voor presentaties uitgenodigd en was het publiek gemotiveerd en geëngageerd om oplossingen voor de klimaatverandering te vinden. Eindelijk spraken de mensen over wat hij en Moritz al zo lang wisten.
Het "aha"-moment in het publieke bewustzijn was gekomen. Bedrijven begrepen dat het tijd was om het anders te doen en als pioniers binnen de markt stond ClimatePartner voor hen klaar.
De dienstenportfolio werd uitgebreid: er werd een compleet pakket aan oplossingen, inclusief digitale oplossingen, ontwikkeld.
Bijna twintig jaar nadat Moritz zijn ouders om een bescheiden lening had gevraagd, zijn nu ruim 500 ClimatePartner-medewerkers verspreid over kantoren in Europa en Noord-Amerika werkzaam en is zijn lijst van drie klanten uitgegroeid tot meer dan 6000 bedrijven in meer dan 60 landen.
Moritz zegt hierover": "Ik wil in een wereld leven waarin ik in elke supermarkt ter wereld klimaatneutrale producten in de schappen zie staan. Ik wil dat mijn kinderen weten dat het mogelijk is om veranderingen teweeg te brengen en dat zij deel kunnen en moeten uitmaken van de oplossing." Tristan voegt hieraan toe: "De enige manier om dit te bereiken, zijn innovatie en actie. Wij werken hard om een katalysator voor verandering te blijven en de levens van mensen over de hele wereld te verbeteren — in de gebieden die het meest worden getroffen door de klimaatverandering. Ik wil dat mijn kinderen oud kunnen worden in een CO2-uitstootvrije wereld waarin zij schonere lucht kunnen inademen, voor een groene baan kunnen kiezen en gewoon de straat op kunnen zonder last te hebben van de herrie van verbrandingsmotoren. Het ligt binnen handbereik. Moritz en ik hebben daar altijd in geloofd."
Moritz Lehmkuhl, oprichter en directeur
Moritz kwam het thema klimaatactie in 2003 tegen. Op dat moment leidde hij een door de EU gefinancierde project en ontwikkelde een concept om bedrijven bij klimaatacties te betrekken. In 2004 werd hij zelfstandig binnen deze branche en richtte in 2006 ClimatePartner op. Moritz Lehmkuhl is afgestudeerd als bedrijfseconoom (universiteit van Münster), heeft een postacademische opleiding gevolgd aan Harvard University en de Indian School of Business en werd in 2010 door het World Economic Forum onderscheiden met de titel "Young Global Leader".
Tristan A. Foerster, CEO ClimatePartner VS
Tristan was directeur van ClimatePartner vanaf 2011. In 2022 verhuisde hij naar Boston om de rol van CEO van ClimatePartner USA op zich te nemen. De afgestudeerde econoom (Freiburg, Parijs) was de persoonlijke assistent van Roland Berger en adviseerde banken en verzekeringsmaatschappijen. Hij heeft ervaring in de zakelijke ontwikkeling van online-dienstverleners zoals Lycos Europe en de internationalisering en marketing van de online dating-service van be2 in meer dan 30 landen. Tristan Foerster heeft een aantal online start-ups op het gebied van media en e-commerce opgericht, waaronder PriceCrash AG.
